We werden met een touringcar naar een soort security check gereden. Iedereen moest de bus uit, alle tassen moesten uit de bus. De bussen werden onderzocht en de tassen bleven achter voor een aparte check.
Wij gingen verder met de bus een lange, donkere tunnel door en op een gegeven moment kwamen we uit onderaan de dam bij het water.
Nu keken we dus van onderen naar boven en de dam zag er hier vandaan nog indrukwekkender uit dan van boven.
We kregen allemaal een hardhat op want er wil nog wel eens een stuk steen van de rotsen vallen. We liepen naar de rafts toe waar onze tassen klaarstonden en we onze helm weer konden inleveren.
We kwamen met nog ongeveer 15 andere mensen in een raft terecht. Het was mooi weer, zonnig maar niet te warm. Onze gids, JD nam alle tijd en regelmatig liepen we dan ook achter op de andere rafts. Maar dat vonden we helemaal niet erg.
JD had een groot vat ijswater met bekertjes aan boord en ook een grote koelbox vol met blikjes drinken, alles mocht je gewoon pakken.
Hij vertelde ook dat de flashflood van afgelopen maandag op een paar punten de stroming van de rivier heeft veranderd. Op één punt waren rotsen meegesleurd door het water en in de rivier terecht gekomen en op een ander punt was een grote zandbank ontstaan. Ongelooflijk wat zoiets kan veroorzaken, dat zijn wij natuurlijk helemaal niet gewend in Nederland!
Op een gegeven moment gingen we een bocht in de rivier om en kwamen we dus terecht in de Horseshoe Bend. Daar gingen we aan wal om naar petroglyphen in de rotsen te kijken.
Dit was dus de plek waar we van de week van bovenaf die mensen hadden zien lopen! En die blauwe puntjes in het water die we van bovenaf hadden gezien waren dus de rafts! 
Bij de petroglyphen kregen we uitleg over wat ze (waarschijnlijk) betekenen. Normaal geven ze niet zo’n lange uitleg omdat het vaak bloedheet is, maar nu was het nog goed uit te houden dus kregen we de lange versie. In de raft mocht je met één been overboord hangen en af en toe raakte je voet dan het erg koude water.
Zo dobberden we de rivier af, af en toe moest de motor even aan om de rest bij te houden.
Rond 11 uur kwamen we bij Lees Ferry aan waar een touringcar klaar stond om ons weer terug te brengen naar Page.
Dat was nog een uur rijden.
Hierna zijn we naar Mandarin Gourmet gereden, een Chinees restaurant waar een lunchbuffet was. Voor $ 7,- kon je pakken wat je wilde.
Het eten was erg goed, voor die prijs hadden we zeker minder kwaliteit verwacht!
Toen was het tijd om richting Grand Canyon te rijden.
Lange rechte wegen...
Onderweg werd de lucht weer steeds donkerder en donkerder.
Rond 15.15 uur waren we bij de oostelijke kant van de Canyon aangekomen, bij Desert View. Dat is het eerste uitkijkpunt waar je je kunt vergapen aan de Canyon.
Je kunt bijna niet bevatten wat je ziet: je staat aan de South Rim en de North Rim is zo’n 18 km ver weg, maar het lijkt alsof je er vlakbij bent.
In een uur of 3 hebben we alle uitzichtpunten bekeken, het was een prachtig gezicht hoe donkere regenwolken en regenbuien tussen de twee rims in hingen.
Rond 18 uur waren wij bij het Visitor Center en de bookstore. Toen we in de bookstore liepen, begon het vreselijk te regenen. We zijn nog een tijdje binnengebleven omdat we onze paraplu waren vergeten.
Toen het wat minder erg werd, zijn we weer teruggelopen naar de auto en naar onze camping gereden, de Mather Campground. Op onze kampeerplek aangekomen moesten we nog zo’n 20 minuten in de auto blijven zitten voor we het droog genoeg vonden om de tent op te zetten.
We zijn nog even langs de General Store gereden om houtvuur en marshmallows te kopen en op de camping lukte het zowaar om een kampvuurtje te maken ondanks de vochtigheid en we hebben lekker marshmallows geroosterd.
De camping was heel erg rustig, we hadden een grote plek en dus helemaal geen last van de buren.
Het was ook heel erg donker, geen lichtje te zien ‘s nachts. Alleen de krekels hoorde je, voor de rest niks. Wat een heerlijkheid!Overnachting Grand Canyon NP, Mather Campground $ 18,-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten