We zijn nog een keer naar Desert View teruggereden omdat het nu vrij aardig weer was en we nog wat foto’s konden maken met iets wat op zonneschijn leek.
Ook een bezoekje gebracht aan het Tusayan Museum waar ook weer enkele opgravingen te zien waren van indianennederzettingen.
In de loop van de ochtend kwamen de wolken alweer in volle vaart opzetten.
Via de zuidelijke kant hebben we het park verlaten en hebben we een Imaxfilm gezien over de Grand Canyon. Een prachtige film, zelfs de grote groep Japanners in de zaal werd er stil van.
Toen we buiten kwamen alweer veel regen en onweer.
Dat werd onderweg steeds heftiger. Wel prachtig om te zien al die buien om je heen in dit uitgestrekte, redelijk vlakke gebied.
We wilden een bezoekje brengen aan Williams, een oud Route 66-dorpje.
We zijn er alleen even doorheen gereden, het regende echt te hard om de auto uit te gaan en rond te lopen.
Daarna zijn we doorgereden naar onze camping vlakbij Sedona, de Manzanita Campground. Het was weekend en daarom stond de hele camping vol met Amerikaanse gezinnen. Dat is weer eens wat anders dan al dat Nederlands dat we de hele vakantie al om ons heen hoorden! Omdat het nog steeds regende, besloten we om de tent nog niet op te zetten en naar het dorp te rijden. Daar hebben we geluncht bij Sally’s Grill & BBQ, een soort loketje waar je je eten kon bestellen en aan de overkant van het loket kon je in een kleine ruimte plaatsnemen en daar kwamen ze je eten dan brengen. We kregen ons eten in zo’n typisch Amerikaans plastic bakje met een vetvrij papiertje erin met daarop je broodje kledder en patat. Erg lekker!
Bij het Visitor Center wilden we nog wat folders halen en aan de balie zijn we zo’n 20 minuten aan de praat gehouden door een medewerker die ons alle ins en outs van Sedona heeft verteld. Waar we juist wel en niet heen moesten gaan, welke wandelingen we konden doen, waar we lekker konden eten. Plattegrond na plattegrond tekende hij vol met pijltjes en kruisjes.
Hij vertelde dat dit weer niet hun “normale” weer was. Normaal gesproken regent het ongeveer een uur in de namiddag. Maar nee, vandaag niet, het regende pijpestelen.
We gooiden $ 5,- in de fooienpot en met een stapel folders en heel veel informatie in ons hoofd konden we op pad.
We hadden besloten om in ieder geval een ritje met Pink Jeep Tours te maken dus die hadden we meteen maar geboekt voor morgen 12 uur.
Ondertussen werd het droog en hebben we op de camping de tent opgezet wat nog niet meeviel omdat er veel kiezels lagen en in het enige kale stuk waar de tent zou kunnen een plas lag. We hebben dus wat gootjes gegraven en een dammetje van kiezels gebouwd en het is allemaal goed gekomen!
De beheerder kwam langs in zijn golfkarretje om onze bevestiging te controleren en ons kenteken op te schrijven. Toen hij zag dat onze (huur)auto uit Oregon kwam, zei hij: “I love your coast.” Toen moesten wij hem toch even uitleggen dat we uit Nederland kwamen en dat vond hij ook prima!
Aan de picknicktafel gezeten hebben wij onze stapel folders doorgelezen. We hebben niet meer gegeten want die lunch van Sally had er aardig ingehakt.
Om 19.30 uur was het al donker.
Tegenover ons stond een gezin met een geestelijk gehandicapte jongen, die de raarste geluiden maakte. Dat klonk best wel creepy in het donker. We maakten dan ook grapjes over hoe we ‘s nachts wakker zouden worden van iemand die aan onze tent stond te trekken en dat soort geluiden maakte.
De beheerder had ons verteld dat het van 22 - 6 uur “quiet time” was en dat klopte precies.
Overnachting Sedona, Manzanita Campground $ 21,-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten